χαλίσικος

-η, -ο, Ν

(διαλ. τ.)

1. καθαρός, γνήσιος

2. αυτός που έχει όλα τα χαρακτηριστικά αυτού στον οποίο αναφέρεται (α. «χαλίσικος ταβερνιάρης» β. «χαλίσικος κλέφτης»).

[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. τουρκ. προέλευσης].